Μουσική του 1ου κύκλου (σε τυχαία σειρά)

Κ01Ε01 - The long bright dark

HBO, Αμερική, Κυριακή 13 Γενάρη 2014

Εν έτει 1995...

Βρισκόμαστε στη Λουιζιάνα του '95.
Οι ντετέκτιβ Martin Hart (Woody Harrelson) και Rustin Cohle (Matthew McConaughey) αναλαμβάνουν μαζί, κατά υπηρεσιακή εντολή, την διερεύνηση μιας πολύ ιδιαίτερης δολοφονίας εκείνης της εποχής. Αφορούσε τον φόνο μιας κοπέλας, πρώην πόρνης, της Dora Kelly Lange.
Το τόσο τελετουργικά στημένο σκηνικό του εγκλήματος προκαλούσε πολλά και ανάμεικτα συναισθήματα σε όλους. Βρέθηκε μ’ ένα ελικοειδές σύμβολο ζωγραφισμένο στην πλάτη, ένα «στεφάνι» κεράτων ελαφιού στο κεφάλι, δεμένα τα μάτια της με πανί και γονατιστή, σα να προσεύχεται, ακριβώς μπροστά σ’ ένα μεγάλο δέντρο, το μόνο δέντρο μέσα σ’ έναν μεγάλο, καμένο χωράφι ζαχαροκάλαμου, κοντά στην περιοχή της Erath (@ [29°58'16.7"N 90°46'09.2"W] ή [29.971309, -90.769234]). Ένα αγκάθινο κλαδί, περίτεχνα πλεγμένο σα «παγίδα πουλιού», βρισκόταν κοντά στο πτώμα της.

Ο Cohle κρατά τις σημειώσεις του, σκιτσάροντας πολλά απ' τα ευρήματα σ' έναν μεγάλο χαρτοφύλακα που κουβαλά πάντα μαζί του. Αυτή του η συνήθεια άλλωστε είχε βοηθήσει στο παρελθόν να του αποδοθεί το παρατσούκλι "ο Εφοριακός".
Δείχνει πεπεισμένος ότι, το θύμα αυτό, δεν ήταν το μόνο του δολοφόνου. Ο Hart ωστόσο διατηρεί ακόμα τις επιφυλάξεις του σχετικά.
Η έρευνά τους, τους οδηγεί σε μια άλλη υπόθεση, αυτή της Marie Fontenot, ένα κοριτσάκι του οποίου η διερεύνηση της εξαφάνισής του, πριν από πέντε χρόνια, δεν είχε ακόμα ολοκληρωθεί αποτελεσματικά.
Μια άλλη καταγγελία περιστατικού που επανήλθε στην επιφάνεια, μιλάει για ένα παιδί που φέρεται να βρέθηκε κυνηγημένο μέσα στο δάσος από ένα… "τέρας με πρόσωπο από μακαρόνια και πράσινα αυτιά"!

Εντωμεταξύ, ο Hart προσκαλεί για πρώτη φορά στο σπίτι του τον Cohle για δείπνο, μη γνωρίζοντας ότι εκείνη τη μέρα τυχαίνει να συμπίπτει με εκείνη των γενεθλίων της εκλιπόντος του κόρης. Ο Cohle, έστω και απρόθυμα, δέχεται αλλά δεν καταφέρνει να συγκρατήσει την έντονη πια τάση αλκοολισμού που τον κυνηγά από παλιά, από τότε δηλαδή που η κόρη του σκοτώθηκε. Έτσι, πήγε τελικά στο δείπνο αλλά αρκετά μεθυσμένος δημιουργώντας και δικαιολογημένα, αρκετά αρνητικές τις αρχικές εντυπώσεις προς το πρόσωπό του.

Ο Hart κι ο Cohle προσπαθώντας να εμβαθύνουν κάπως περισσότερο στην έρευνα για την εξαφάνιση της Fontenot, επισκέπτονται τον θείο της, τον Danny.
Εκεί έξω, σ’ ένα ερειπωμένο ξύλινο δωματιάκι που χρησιμοποιούσε η Fontenot για τα παιχνίδια της, βρίσκει ο Cohle άλλο ένα πλεγμένο αγκάθινο κλαδί σε σχήμα που αισθητικά θύμιζε πάρα πολύ το άλλο, της βασικής τους υπόθεσης.


Εν έτει 2012...

Απ’ την αρχή του επεισοδίου μας δείχνει σταδιακά ότι, στις μέρες μας πια, δεκαεπτά δηλαδή χρόνια αργότερα(!), ο Cohle και ο Hart βρίσκονται να δίνουν χωριστά και επί πέντε μέρες σερί, μια «συνέντευξη» για αυτήν τους την υπόθεσή, της Dora Kelly Lange.
Την συνέντευξη παρακολουθούν σχεδόν ανέκφραστοι οι ντετέκτιβ Thomas Papania (Tory Kittles) και Maynard Gilbough (Michael Potts). Προκύπτει ότι, μεταξύ τους οι Cohle και Hart, έχουν να μιλήσουν απ’ όταν «τσακώθηκαν» για… «κάτι», περί το 2002.
Οι Papania και Gilbough, κατά τη διάρκεια της συνέντευξης του Cohle, του δείχνουν μια φωτογραφία ενός νεότερου εγκλήματος, ενός άλλου κοριτσιού, του οποίου όμως το σώμα έχει βρεθεί να έχει «στηθεί» σε ένα αρκετά παρόμοιο σκηνικό με αυτό της παλιότερης υπόθεσης τους, της Lange! Οι πραγματικές προθέσεις από την πραγματοποίηση αυτών των συνεντεύξεων από τους Papania και Gilbough είναι ξεκάθαρο πια ότι σχετίζονται με το καίριο ερώτημά τους, για το πώς δηλαδή ο «ίδιος»(;!) δολοφόνος θα μπορούσε να χτυπήσει και πάλι;! Πώς, αν πιάστηκε το 1995 όπως ισχυρίζονταν οι Hart και Cohle τόσα χρόνια τώρα...



Φράσεις που "έγραψαν"

Απ' τον Martin Hart

  • "I was just a regular type dude, with a big ass dick."
  • "Past a certain age, a man without a family, can be a bad thing."
  • "Well, you don’t pick your parents and you don’t pick your partner."
  •  "There's all kinds of ghettos in the world."

Απ' τον Rustin Cohle

  • "This place is like someone's memory of a town, and the memory is fading."
  • "It's Thursday and it's past noon. Thursday is one of my days off. On my days off I start drinking at noon. You don't get to interrupt that."
  • "Look, I'd consider myself a realist, alright? But in philosophical terms I'm what's called a pessimist. I think human consciousness is a tragic misstep in evolution. We became too self-aware. Nature created an aspect of nature separate from itself. We are creatures that should not exist by natural law. We are things that labor under the illusion of having a self, that accretion of sensory experience and feelings, programmed with total assurance that we are each somebody, when in fact everbody's nobody. I think the honorable thing for our species to do is to deny our programming. Stop reproducing. Walk hand in hand into extinction. One last midnight, brothers and sisters opting out of a raw deal."
  • "People out here, it's like they don't even know the outside world exists. Might as well be living on the fucking moon."
  • "It's all one ghetto, man. Giant gutter in outer space."
  • "You never know what that thing's gonna be, do you? That little detail somewhere down the line... breaks the case."








Το επίσημο trailer του επεισοδίου




Μουσικές που ακούστηκαν

1ο στο 22': Τραγούδι που παίζεται στο μπαρ καθώς, o ντετέκτιβ Cohle, προσεγγίζει δύο πόρνες.
Bob Dylan - Rocks and gravel


2ο στο 52': Καθώς, οι ντετέκτιβ Cohle και Hart, οδηγούν προς το σπίτι της Marie.
The McIntosh County Shouters - Sign of the judgement


3ο στο 58': Κατά το τελείωμα του επεισοδίου.
The Black Angels - Young men dead

1 σχόλιο:

  1. Καλησπέρα σας.
    Πρώτη φορά βλέπω τόσο ωραίο blog για τους αληθινούς νεττέκτιβ. Πολύ υλικό.....για έρευνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Χωρίς greeklish & προσβολές παρακαλώ